Heet dat nou “mekaar aanvullen?
Ik wil al een tijdje een nieuw horlogebandje. Bruin. Eenvoudig. Stoer en als ’t kan een beetje
vintage. Nodig had ik dat bandje niet. De
zwarte ouwe was nog prima. Dat is een probleem, want winkelen en iets kopen als
het niet nodig is.... Je hebt vrouwen die van winkelen blij worden, maar daar
hoor ik niet bij! Ik word daar sip van. Handig als je op de kleintjes moet
passen maar lastig als je er toch een beetje leuk uit wil zien. Ik heb daar in
de loop van m’n leven wel een weg in gevonden door (heel tegenstrijdig, ik weet
het) iedere zaterdag na de groentemarkt door een paar winkels te slenteren. Zie ik dan iets wat leuk is dan hoef ik alleen
maar toe te slaan op het moment dat ik er aan toe ben. maar voor horlogebandjes
werkt dat niet. Dus ik naar de
horlogebandjes punt nl. Die hebben veel bandjes. Heeeeel veel bandjes.
Dure. Gaan vast lang mee.
Hele dure. Tja. Gaan vast
lang mee.
Goedkope. Hou je geld over.
Zoveel te kiezen, twintig
pagina’s lang, dat ik er helemaal gek van werd. Tenslotte maar aan Jaap
gevraagd of die voor me wilde beslissen. Jaap heeft dit soort problemen nooit
en bestelt zonder blikken of blozen één van de duurst bandjes voor me. En dat zat
dus vanmiddag in de brievenbus!
Blij mee.
