tuinvervolg

Eergisteren en gisteren weer heel kort in de tuin. Een half uurtje en een uurtje. Ik ben begonnen het stuk naast de schutting tussen huis en schuurtje aan te pakken. Daar komt nooit zon, en daarom staan er hortensia’s, twee gesnoeide buxus (pilaartjes), een toverhazelaar en een krentenboompje. Meestal hou ik het bij twee keer per jaar een kliko vol onkruid er van tussen uit halen en verder geloof ik het wel. Maar nu wilde ik het goed aanpakken. Dus eerst alle onkruid met wortel en blad verwijderd. Daarna het aldus schoongemaakte stuk omgevorkt met de spit-riek, geschoffeld en tenslotte aangeharkt en gelijkgemaakt. Het lag daar nog al schots en scheef, en nu alles weer op gelijke hoogte is, zit ik nog met een berg(je) op het eind. Nog verzinnen wat ik daarmee ga doen.  

Behalve die struiken had ik er ooit gele dovenetel en longkruid in gezet. Dat bloeit leuk in het voorjaar, heeft (meestal) mooi blad en is goed voor de bijtjes. Maar gisteren had ik het daar  ineens helemaal mee gehad. Ik heb alle longkruidplantjes - en dat waren er inmiddels heel veel -  losgewrikt, uitgeschud en in de kliko gemikt.

Mocht iemand een stekje willen, geef maar seintje op facebook. Ik ben er nog niet mee klaar en alles moet weg.

Alles? Nee, zo consequent ben ik nou ook weer niet. Naast de schuur heb ik een randje jonge zaailingetjes laten staan. Omdat de tuin niet alleen van mij is toch?  In de toekomst wil ik dit stukje vol zetten met (alweer? Wat heb ik toch met geel, moet ik daar niet ‘s voor in therapie?) zachtgele primula’s. Maar omdat de schutting nodig aan vervanging toe is stel ik dat nog even uit.

onderweg

Afgelopen weekend....

Onderweg om me twee dagen op te laten sluiten in een klooster. Metten en Lauden in plaats van in de tuin werken. Ik heb er nog helemaal geen zin in. Veels te lekker weer. Bovendien bedacht ik gisteren, dat ik meer behoefte heb aan stress en deadline’s, dan aan contemplatie. Maar het is voor het goeie doel, ik ga de LADAK meiden weer zien. En daar kijk ik WEL naar uit. Genieten van uit-het-raampje-kijken en hopelijk straks ook lange wandelingen.

update volgt d.v. binnenkort...

Tuintherapie

Iedere dag een uurtje in de tuin werken schijnt HET geheim te zijn van je droomtuin. Bij mij komt het daar nooit van. Ten eerste regent het soms. Ten tweede heb ik daar gelukkig geen tijd voor. Maar afgelopen week heb ik me er toch aan gewaagd. Even tussendoor dooie bladeren uit de maagdenpalm geharkt, onkruid gewied en ieniemienie zaailingen van  boompjes uitgespit. (Die komen hier ieder jaar weer op, is het enige nadeel van naast een kerkhof wonen.) Daarna de M.M. bak gewied en (voorzichtig beschadig het worteldoek niet!) omgespit en geharkt. Ik zag daarbij geen één zevenblad-worteltje, dat geeft moed. 

De aarde was nog koud maar ik kreeg zaaikriebels.  Zin in de toekomst. Tuinieren is heilzaam voor me. Na en uurtje weet ik weer dat slecht weer niet bestaat,  krijg ik het lekker warm, hoor ik de vogeltjes en ontdek ik dat ik niet alleen ben in de tuin. De existentiële zinloosheid die al vanaf begin januari om me heen hangt is aan het wijken. En had ik al verteld dat we (?!) hier een nieuw hout-hok hebben gemaakt?