Gemiste groenten

Al m’n hele leven koop ik graag groenten op de markt. Altijd bij dezelfde kraam van familiebedrijf Dekker. Als  jong meisje kwam ik daar al, met mijn moeder. De zoon van de eigenaar was toen nog een jonge gast, nu is hij zelf bedrijfsleider en zit  zijn zoon ook alweer in de zaak. Natuurlijk veranderde er in de loop der jaren wel wat. In plaats van gezellig met z’n allen naast elkaar staan voor de kraam en de groenten keuren totdat je aan de beurt was, kwam er zelfbediening. Er kwamen verse kruiden in het assortiment. Op de kraam zelf verschenen reclame leuzen. Maar wat bleef was het enthousiasme van de medewerkers. Ze hebben lol in hun werk en ze houden van hun product, dat merk  je. En dit is één van de redenen dat ik er zo graag kwam en kom.

Maar één ding miste ik bij alle veranderingen. En dat was het bij afslag verkopen van de groenten bij het scheiden van de markt. Wel zag ik soms mensen onderhandelen over volle kisten met groente of fruit. Dat was, dacht ik, voor een voedselbank of vereniging. Zelf ben ik daar niet zo goed in.  

Tot vorige  week. Ineens zag ik op de hoek van de kraam een bouwsel van kratten en planken verschijnen. Zou het?  Jawel! Het was weer als vanouds. En het voelde zoooo goed! De spanning van ‘wanneer sla ik toe?’ Twee dozen druiven voor een euro? Of nog even wachten tot het er drie worden? Met het risico dat ik dan ‘achter het net vis’, omdat ze op zijn natuurlijk.

Ach, het gaat me  niet eens om zuinig zijn. Al bespaar je echt wel wat op deze manier. Nee, het is vooral het gevoel van overvloed dat ik er van krijg. Dat je met voedsel wat anders misschien weggegooid moet worden lekker royaal kunt zijn. Voor een paar euro een tas vol groenten en fruit, daar kun je wat mee. Iedereen in huis krijgt dagenlang een bakje fruit voor z’n neus. Ik eet peer op de boterham.  En de buurman krijgt ook wat, want het mag op. Wat dan nog overblijft is voor smoothy’s. Voor de halve doos venkel, (gedeeld met een andere koper, zo spreek je nog eens een onbekende) verzin ik een creatief recept.En we eten nu veel vaker soep tussendoor, want die twee kilo tomaten voor een euro mogen niet bederven tenslotte.

Mijn gemiste groenten zijn terug! Ik ben er blij van geworden!