donderdag 22 februari 2018

Lente.





Lente.

l.W.R. Wenckebach in ‘Texel’, uitgeverij Verkade 1927. foto khm.



Ook al is het soms nog koud en bewolkt, toch merk je dat alles anders is dan half december. Je kunt de lente al horen in de verte.
Lente doet iets met je en je wilt er iets mee doen. Zo gaat dat bij mij tenminste. Ik wil me er in onderdompelen en het in me opnemen. Ramen lappen, nieuwe schoenen of de natuur in!

Afgelopen weekend was het onverwacht warm en zonnig. Ik was in het waterwingebied, een stukje natuur aan de kust waar je alleen in mag met een kaart van ‘Het Zeeuwse Landschap’. Dit gebied is daarom zelfs op zondagmorgen nog stil en onbetreden.
Alsof je in een plaatje van Jan Voerman of Wenckebach uit een Verkade album rondloopt.

Ik kan bijna niet in woorden vangen hoe dat was.
Tere kleuren. Stilte.
Gedempte voetstappen. Zon en wind.
Een roffelende specht in de verte.

Het was de lente inademen, indrinken.
Totdat ik zelf lente was geworden.

Het vriest nu. Maar de lente woont nog steeds in mij.

9 opmerkingen:

  1. Nu nog even genieten van een stukje winter met zijn hardere koude kleuren

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is je wel gelukt hoor, om dat in woorden te vangen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Twee dierbare beelden ineen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, ik hou enorm van deze plaatjes. ik heb een paar oude boeken van verkade, tweedehands. Texel en blonde duinen en de seizoenen. Ken je ze?

      Verwijderen
    2. Ja, ik hou enorm van deze plaatjes. ik heb een paar oude boeken van verkade, tweedehands. Texel en blonde duinen en de seizoenen. Ken je ze?

      Verwijderen