Lente.
l.W.R. Wenckebach in ‘Texel’, uitgeverij Verkade 1927.
foto khm.
Ook al is het soms nog koud en bewolkt, toch merk je
dat alles anders is dan half december. Je kunt de lente al horen in de verte.
Lente doet iets met je en je wilt er iets mee doen. Zo
gaat dat bij mij tenminste. Ik wil me er in onderdompelen en het in me opnemen.
Ramen lappen, nieuwe schoenen of de natuur in!
Afgelopen weekend was het onverwacht warm en zonnig.
Ik was in het waterwingebied, een stukje natuur aan de kust waar je alleen in mag
met een kaart van ‘Het Zeeuwse Landschap’. Dit gebied is daarom zelfs op
zondagmorgen nog stil en onbetreden.
Alsof je in een plaatje van Jan Voerman of Wenckebach
uit een Verkade album rondloopt.
Ik kan bijna niet in woorden vangen hoe dat was.
Tere kleuren. Stilte.
Gedempte voetstappen. Zon en wind.
Een roffelende specht in de verte.
Het was de lente inademen, indrinken.
Totdat ik zelf lente was geworden.
Het vriest nu. Maar de lente woont nog steeds in mij.
Nu nog even genieten van een stukje winter met zijn hardere koude kleuren
BeantwoordenVerwijderenGaan we doen, Izerina! De zon schijnt hier.
VerwijderenGaan we doen, Izerina! De zon schijnt hier.
VerwijderenHet is je wel gelukt hoor, om dat in woorden te vangen
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
VerwijderenDankjewel, Betty!
VerwijderenGroet,
Klara.
Twee dierbare beelden ineen!
BeantwoordenVerwijderenJa, ik hou enorm van deze plaatjes. ik heb een paar oude boeken van verkade, tweedehands. Texel en blonde duinen en de seizoenen. Ken je ze?
VerwijderenJa, ik hou enorm van deze plaatjes. ik heb een paar oude boeken van verkade, tweedehands. Texel en blonde duinen en de seizoenen. Ken je ze?
Verwijderen